شاید جالب باشید بدانید که مصرف کافئین برای ورزشکاران از لحاظ قانونی با محدودیت هایی رو به رو است! کافئین چیست ؟ کافئین یک نوع از ماده محرک سیستم عصبی مرکزی بوده که به طور طبیعی در برخی مواد خوراکی یافت می شود، مواد خوراکی که به طور طبیعی دارای این نوع از ماده محرک هستند همچون قهوه، چای، شکلات و نوشابه های سیاه می باشند.
اما مدتی است که بر سر استفاده کافئین در ورزشکاران برای افزایش کارایی اختلافات نظری وجود دارد. در گذشته باور بر این بود که کافئین موجب افزایش هوشیاری و تمرکز ورزشکاران شده و با افزایش مصرف چربی به جای گلیکوژن (قند) در عضلات، کارایی و استقامت بافت عضلانی را افزایش می دهد. اما در حال حاضر کافئین تنها محرک سیستم عصبی است و نقشی در افزایش قدرت عضلانی ندارد!
کافئین به دلیل افزایش تمرکز و هوشیاری دارای مزایایی برای ورزشکاران است اما چنانچه در مصرف آن افراط شود خطرات و عوارضی را به دنبال خواهد داشت. مصرف دوزهای بالای کافئین موجب تپش قلب، اضطراب، بی خوابی، تهوع، لرزش و سردرد می شود. از طرفی کافئین یک ترکیب مدر (ادرار آور) است و مصرف بی رویه آن موجب از دست رفتن مایعات بدن به ویژه در هنگام ورزش در هوای گرم شده و ورزشکار را دچار کم آبی و خطرات ناشی از آن می نماید.
مصرف کافئین از لحاظ قانونی نیز با محدودیت هایی همراه است. کمیته ملی المپیک مصرف ۴۰ ماده محرک را ممنوع اعلام کرده است و مصرف بیش از حد مجاز کافئین و قرص کافئین نیز دوپینگ محسوب می شود. بر اساس قانون کمیته ملی المپیک چنانچه سطح ادراری کافئین بالای ۱۲ میکروگرم در هر سی سی باشد غیر مجاز به شمار می رود.
